DÜZ TABANLIK (PES PLANUS)
Ayak tabanı iç kısımdaki olması gereken kavisin olmaması durumuna düz tabanlık denir. Çoğu aile polikliniğe çocuklarını içe basma şikayetiyle getirebilmektedir. Çocukluk çağından itibaren görülen düz tabanlık kendi içinde elastik (fleksibl) ve sert (rijid) olarak ikiye ayrılır. Hastaların yaklaşık % 95’i elastik düz tabanlıktır. Bunun dışında ileri yaşlarda özellikle tek taraflı olan ve ayak tendonunun yaralanmasına bağlı olarak oluşan erişkin düz tabanlığı da gözlenebilmektedir.
Klinik olarak tanı koyabilmek için detaylı bir ortopedik muayene gerekmektedir. Özellikle çocuklarda bir sendromik hastalık yoksa ve belirgin bir ayak hastalığı ile doğmadıysa düztaban diyebilmek için minimum 6 yaşı beklemek gerekir. Hatta 10 yaşına kadar birçok düz taban hastası düzelebilmektedir.
Çoğu hastada kozmetik görünüm dışında şikayet olmamakla birlikte bazı hastalarda ayak bileği çevresi ve daha yukarı yayılan ağrı, sık sık düşme, arkadaşları gibi koşamama gibi şikayetler gözlenmektedir. Bu şikayetler bazı hastalarda yeni başlayan spor aktivitesi ile de kendini gösterebilir. Kilo alımı ve uzun süre ayakta kalma şikayetleri artırmaktadır.
Tedaviyi düzenlemek için öncelikle hangi tür düz tabanlık var, bir sendromun parçası olarak mı mevcut, klinik şikayet var mı gibi sorular değerlendirildikten sonra muayene ile karar verilmektedir. Sert düz tabanlarda sıklıkla doğuştan ayak kemikler arasında olmaması gereken bağlantılar vardır ve cerrahi olarak çıkarılması tedaviyi sağlayacaktır. Esnek düz tabanlıkta ise ayakkabı seçimi, tabanlık kullanımı, egzersiz ve ileri vakalarda çeşitli cerrahi yöntemler ile tedavi sağlanabilmektedir. Erişkinler ileri yaşlarda yeni oluşan tek taraflı düz tabanlık ise çeşitli cerrahi yöntemler ile tedavi edilebilmektedir.